De Zondag: Artikel 24/09: Van droom tot materiële werkelijkheid

Elk tijdsgewricht kent haar evoluties, telkens opnieuw dragen ze bij tot positieve verandering en leiden ze tot maatschappelijke vernieuwing. In deze vierdelige reeks gaan we dieper in op wat ieder van ons gelukkig maakt; onze aangeboren verbeeldingskracht en hoe deze aan te wenden. Met behulp van vernieuwende en avantgarde technologieën onze visie op leven en wonen positief vormgeven, daar gaat het om! 

In deze reeks laten wij vier getuigen aan het woord, elk van hen heeft een eigen verhaal, specifiek maar in haar eenvoud ook inspirerend en werelds. Vandaag vervolgen we met het verhaal van Monica; zij staat aan de vooravond van een welverdiend pensioen, snel & snel maakt plaats voor ingetogen genieten. Praktisch krijgt met focus op de vierde leeftijd een dubbele betekenis, onderhoud en functionaliteit verzoenen met esthetiek en warmte. Een spagaat?

Wat voorafging:

Monica leert Kletz en NOIND kennen tijdens een verbouwproject bij haar zoon, een Young Urban project, waar het team een integratie bouwt waarbij op een beperkte oppervlakte bijzonder veel functie samengevoegd wordt. Vooral de toepassing van het digital-twin-model spreekt aan. Tijdens een werfbezoek ontdekt Monica de kracht van virtuele co-creatie in ontwerp maar ook bij de montage van individueel in de fabriek én in 3D vooraf geproduceerde interieurelementen. 

Dag Monica, dat is een mondvol?     

Monica: in mijn wereld, esthetische tandcorrecties, zijn digital-twin concepten dé standaard. Iedereen kent wel de digitale afdruk in de mond en het proces van tandcorrectie dat na maanden corrigeren uit’mond(t)’ in een strakke glimlach. Toen ik NOIND aan het werk zag dacht ik bij mezelf: wat zij doen met een interieur is gelijkaardig, met dat verschil dat je als klant de kans krijgt om de correctie (het ontwerp) in realtime zelf mee te bepalen. Sterker nog! Je staat er letterlijk middenin. Dat ze ook zelf produceren heeft me écht overtuigd. Van a tot z, van digitale tweeling tot afgewerkt interieur. 

Hoe ben je tot dit bijzondere ontwerp gekomen?  

Monica: Vergeef het me, maar bij het ontwerp heb ik me laten gidsen door een rationele vrouwelijke afweging, zoveel mogelijk genieten en zo efficiënt mogelijk poetsen en onderhouden. Het ontwerp zelf ontstaat in co-creatie met de schetsers van NOIND en het interieurontwerpteam van Kletz. De inspiratie voor het lijnenspel, de vormgeving haal ik uit schilderijen, familieportretten uit Praag, gered tijdens de oorlog. De gestilleerde kaders projecteren zich in perfecte organische lijnen. Dit alles vormt zich tot een atypische tijdloze ruimte. Een cocon rond het bad is verfijnd maar ook praktisch, hij doet dienst als handgreep, de organische lavabo, mijn favoriete stuk, is onderaan vrijgemaakt en toegankelijk voor een rolstoel. Het modulaire concept is voorbereid om binnen 15 jaar te moduleren tot een zorgdouche. 

Hoe voelt het om je droombadkamer vorm te geven en tegelijkertijd aan je laatste levensfase te denken?

Monica: Aanvankelijk vind ik dit een ongemakkelijke piste, over ouder worden praten op jonge leeftijd is niet leuk. NOIND schetsers zijn getraind om de totale levenscyclus in beschouwing te nemen. Bij mijn zoon gaat het over een extra huisgenoot, de modulariteit van de keuken, badkamermeubel, de bureau en het creëren van privacy.  Bij mij gaat het dan weer over het gebruiksgemak, het zorgverhaal, toegankelijkheid en de ombouw van bad naar inloopdouche. Toekomstgericht ontwerpen is een vernieuwende methode, het vraagt overleg en inleving. Mochten we NOIND gekend hebben bij het ontwerp van onze keuken, meer nog, onze huidige woning, had het er nu helemaal anders uitgezien, meer vloeiend, persoonlijker, toekomstgericht(er) en modulair.  

Hoe is de modulariteit praktisch uitgevoerd? 

Monica: de digitale tweeling is de centrale spil waarrond alles draait, zorgdouche en de badombouw zijn samen ontworpen, het materiaal waar alles uit opgebouwd is laat toe om organisch vorm te geven en naadloos samen te stellen. Wanneer mijn toestand het vraagt zal Kletz dan de badombouw terugnemen, het materiaal hergebruiken en de inloopdouche integreren. Het principe heet modulaire 3D systeembouw, de kerncompetentie van Kletz. Ook bij het ontwerp van verlichting kiezen we voor een aparte aanpak. Aan de 3D systeembouwelementen wordt een spanplafond opgehangen. Dit resulteert in een schaduwvrije egale lichtkegel. Ook het Droste effect, spiegel-in-spiegel, is bijzonder; het creëert de illusie alsof de badkamer een oneindige diepte kent. 

3D systeembouw en VR, is dat mogelijk? 

Monica: De montage van de badkamer overtuigt, de lavabounit wordt als één geheel door de traphal binnengevoerd, zonder botsingen. De plaatsing gebeurt door het virtuele model te projecteren in de ruimte en daar dan de fysieke unit op uit te lijnen. Binnen de vier dagen wordt de volledige badkamer samengesteld. Ook bij de keuze van het gordijn verrast NOIND. In de afgewerkte ruimte projecteren ze in augmented reality enkele varianten van het gordijn. Ik kies terwijl ik in mijn nieuwe badkamer sta. Gelukkig maar, want tussen ontwerp en realisatie dwalen mijn gedachten af. Vanuit mijn artdeco bad-cocon waan ik mij nu in het zwoele Parijs tijdens de roaring twenties…  gordijntjes dicht! 

En de prijs? Niet meer of minder dan een cadeau waar andere leeftijdsgenoten het afsluiten van hun actieve loopbaan mee vieren … maar wel 100 % ‘samen’ ontworpen en geproduceerd next-door! 

Embracing positive change, building a brighter future together.